Μια βουτιά στα μυστικά του «Νησιού» έχει να φανερώσει πολλά στα εκατομμύρια των τηλεθεατών του, ακόμη και μετά το τέλος της σειράς του Mega που έκανε ρεκόρ στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.
Μια έκθεση που ξεκινά από τα Χανιά για να περιοδεύσει με φωτογραφίες, κοστούμια, μακέτες σκηνικών, μάσκες, προσθήκες των ειδικών εφέ, αντικείμενα, έχει να αφηγηθεί και άλλες ιστορίες από τη Σπιναλόγκα - πίσω από τις κάμερες αυτήν τη φορά. Γύρω της στήνεται ένα φεστιβάλ με εργαστήρια και προβολές και των 26 επεισοδίων (μέσα σε έξι ημέρες).
Μήνες έκαναν έρευνα οι ενδυματολόγοι και οι παραγωγοί της σειράς. Εκατοντάδες ώρες πέρασαν οι μακιγιέζ μελετώντας φωτογραφίες της εποχής που διαδραματιζόταν η ιστορία.
Η αρχή του «Νησιού» δεν έγινε με τα γυρίσματα. Αλλά έναν χρόνο νωρίτερα. Οταν ένα τηλεφώνημα των παραγωγών με την πρόταση να σκηνοθετήσει «Το νησί» έβαλε σε σκέψεις τον Θοδωρή Παπαδουλάκη.
«Οταν μου πρότειναν να κάνω μια σειρά βασισμένη στο βιβλίο "Το νησί" της Βικτόριας Χίσλοπ, δεν ήξερα τι να απαντήσω. Δεν είχα καν διαβάσει το βιβλίο», λέει σήμερα στα «ΝΕΑ» ο σκηνοθέτης της σειράς που με τη δουλειά του (και των συνεργατών του) μετέτρεψε µια ολόκληρη περιοχή - την Ελούντα - σε τουριστικό προορισµό.
Ο Θοδωρής Παπαδουλάκης ξεκίνησε μαζί με μια παρέα συνεργατών του για την Ελούντα και την Πλάκα για έρευνα, που τελικά διήρκεσε πέντε μήνες. Μίλησε με συγγενείς και φίλους χανσενικών αλλά και με τους ελάχιστους αποθεραπευμένους στο «Αγία Βαρβάρα».
Η ιστορία τους - που παρουσιαζόταν στη μικρή οθόνη έως τον Ιούνιο - αρχίζει από το 1939. Οταν οι κάτοικοι της Πλάκας και της Σπιναλόγκας ήρθαν αντιμέτωποι με τη νόσο της λέπρας.
Στον δρόμο ο σκηνοθέτης βρήκε εμπόδια. Ενα από αυτά ήταν η επιφυλακτικότητα με την οποία τον δέχονταν άνθρωποι που έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με το φάσμα της νόσου. Αιτία, ο φόβος για κοινωνικό στιγματισμό.«Εχουν δει και έχουν ακούσει τόσα για τους χανσενικούς», εξήγησε ο χανιώτης σκηνοθέτης στα «ΝΕΑ». «Κάποια από αυτά είναι στα όρια του θρίλερ. Είναι λογικό να μην εμπιστεύονται σε οποιονδήποτε τις προσωπικές τους ιστορίες».
Μετά την προβολή της σειράς, επέστρεψε στους ανθρώπους αυτούς. «Δεν δείχνουν να είναι ευχαριστημένοι. Παρά το γεγονός ότι τους σεβαστήκαμε, δεν τους άρεσε ότι φέραμε στην επιφάνεια τη νόσο. Εκείνοι προσπαθούν να ξεχάσουν...».
