Από Κατερίνα Παπαϊωάννου
Στις μέρες μας είναι δύσκολο να είμαστε αντικειμενικοί και δίκαιοι…Είναι δύσκολο να κάνουμε το σωστό , το καλό ή το κακό.. Να κοιτάξουμε το συμφέρον το δικό μας η του διπλανού μας…
Με οποιοδήποτε τρόπο θα κριθούμε στο τέλος για την συμπεριφορά μας , μια και ο κόσμος είναι γεμάτος από θηλυκές και αρσενικές «Κατίνες» , γεμάτος από ανθρώπους με φαντασία που ονειρεύονται την διαπλοκή και την ίντριγκα…
Είναι σχεδόν ακατόρθωτο να πείσεις τον διπλανό σου ότι δεν είσαι «ελέφαντας» , αφού αυτός ελέφαντα σε βλέπει…
«Ο έρωτας είναι τυφλός» είπαν κάποτε και είχαν δίκιο. Ο ερωτευμένος δεν βλέπει μπροστά του, δεν μπορεί να ακούσει, δεν μπορεί να λογικευτεί γιατί στον έρωτα δεν υπάρχει λογική…Το ίδιο συμβαίνει και στον κόσμο …Η αδυναμία εκλογίκευσης και η φαντασία των ανθρώπων είναι πέρα από κάθε λογική ,καθώς ο καθένας μένει σε λογικές του παραλόγου…
Ο καθένας ονειρεύεται την καρέκλα να γίνει αρχηγός με μηδενικά προσόντα, τότε τι να πεις? Τι να συμβουλέψεις? Τι να δικαιολογήσεις ?
Η φαντασία πέρα από κάθε πραγματικότητα...
Χρειάστηκα αρκετά χρόνια για να καταλάβω τον κόσμο , να διεισδύσω τις ματιές και στις ψυχές των ανθρώπων …Μου πήρε χρόνο να καταλάβω ότι δεν μπορώ να κάνω τον κόσμο καλύτερο και να αλλάξω τους ανθρώπους… Μπορώ όμως να προσφέρω με απόλυτη ανιδιοτέλεια….
Η «τράπουλα» έχει μοιραστεί και το παιχνίδι έχει ξεκινήσει…Το θέμα είναι πόσο καλός παίκτης είσαι και όχι αν θα βγεις νικητής στο τέλος της παρτίδας… Στο «παιχνίδι» ποτέ μην υποτιμάς τον αντίπαλο …. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο να βάλεις στην άκρη τον εγωισμό και την κακία που έχεις αλλά τουλάχιστον αν δεν κερδίσεις θα γίνεις σοφότερος… Θα έχεις αποκομίσει εμπειρίες, θα έχεις γνωρίσει παίκτες και θα έχεις δει την αναλυτική σκέψη και την στρατηγική του άλλου που είναι διαφορετική από την δική σου…
«Αν δεν πολεμήσεις δεν κερδίζεις» μου είπαν κάποτε και είχαν δίκιο….Ο εγωισμός σκοτώνει τους ανθρώπους, και τότε οι ρόλοι αλλάζουν και μπορεί να βρεθείς από κάτω …και τότε να είσαι σίγουρος ότι εσύ ό ίδιος έβαλες τον εαυτό σου σε αυτή την θέση, γιατί πολύ απλά υποτίμησες τον εχθρό….
Μου πήρε χρόνο να ασπαστώ και να αποδεχθώ τα λόγια των ανθρώπων που αγαπώ και σέβομαι… Μου είπαν κάποτε… «Το γαϊδούρι όταν δεν το ταΐζεις πεθαίνει…έτσι είναι και ο κόσμος …»
Τελικά έβλεπαν πολλοί μπροστά… Έχω ακόμα πολλά να μάθω….
